Taare Zameen Par - Yerdeki Yıldızlar

Her çocuk özeldir...

 Aslında kafamda belirlediğim sıraya göre şu anda bir dizi hakkında yazı yazmam gerekirdi.  Ama bu film beni öyle bir çarptı ki ne dizi kaldı gözüm de ne de başka bişey. Çok hatta çok çok uzun zamandır beni bu kadar etkileyen bir film daha olmamışdı. Şu anda bile açıp tekrar tekrar izlemek istiyorum. Adı Taare Zameen Par yani Yerdeki Yıldızlar...

Taare Zameen Par Aamir Khan'ın yapımcılığını ve yönetmenliğini üstlendiği 2007 yapımı bir Hint filmi. Çoğu kimse hint deyince burun kıvırır, emin olun bende onlardan biriyim. Bu zamana kadar hatrı sayılır sayıda hint filmi izledim ve cidden bir çoğuna uyuz oldum:) Ama bu bambaşka bişi... Size kısaca şöyle izah edeyim; filmimiz 165 dakika evet biraz uzun ama film öyle güzel ki bacaklarınız uyuşsa bile oturup bir çırpıda bitireceksiniz ve keşke bitmeseydi diyeceksiniz (en azından ben ve keyfim öyle dedik:)) Tür olarak ise aile, dram, komedi diyebiliriz...

Konusunu pek fazla irdelemicem, hani bazı filmler vardır hakkında bilgi sahibi olmazsan seni daha çok şaşırtır ve daha çok seversin işte bu da onlardan biri. O yüzden konusunu kısaca şöyle söyleyeyim: Dokuz yaşındaki İshaan (Darsheel Safary ), oldukça yaramaz ve dik başlıdır. Aynı zaman da okuldaki bütün dersleri kötüdür, bütün çabalara(!) rağmen İshaan daha okuma ve yazmayı bilmiyordur ve bu yüzden sınıfta kalır. Öğretmenlerden ve çevreden gelen şikayetler çocuğun ailesini bezdirir. Babası İshaan'ın bütün yalvarmalarına rağmen onu yatılı bir okula verir. Bu okulda diğerlerinden farklı değildir aslında, sadece biraz daha disiplinlidir. Çevresinde sevdiği kimsecikler kalmayan  İshaan gün geçtikçe kabuğuna çekilmektedir. Artık o deli dolu çocuktan eser kalmamıştır, herkes onu zeka seviyesinin düşük olduğuna kanaat getirip bir köşeye atmıştır. Ta ki okula yeni resim öğretmeni Ran (Aamir Khan) gelip de, İshaan'ın aslında okuyup yazamıyor değil de sadece nasıl okuyup yazılacağını bilmediğini anlayana kadar. Yani küçük çocuk aslında Disleksik (öğrenme güçlüğü) denilen bir hastalığa sahiptir. İşte gözden kaçırılan bu ayrıntının küçük bir çocuğun hayatını nasıl değiştirdiğine şahit olacaksınız...

Peki bu filmi diğerlerinden farklı kılan ne?
Eğer ben bu filmi izlemeden önce konusunu okusaydım hiç başlamazdım heralde yada ne bilim ertelerdim. Çünkü içinde çoçuk, hastalık, dışlanma, yalnızlık ve acitasyon yapabileceğin daha bi sürü malzeme var. Ama hiçte acitasyon falan yapmamışlar, sırf milleti ağlatıcam diye çocukları ha bire aylatıp durmamışlar, sosyal mesaj vercem diye oyuncuları kılıktan kılığa sokmamışlar. İzlerken kusur bulamadığım tek film desem yalan olmaz herhalde. Oyuncu seçimi kusursuz, konunu işlenişi ve ayrıntılar harika, müzikler tam oturmuş... Hangi tür filmleri sevdiğinizin önemi yok bu filmi seviceksiniz o yüzden izleyin canlar;)


Film boyunca bir sürü güzel ayrıntı gözüme takıldı hepsini yazamam ama bir kaçını yazmak istiyorum:
*Oyuncular: Başrolünden tutunda en küçük rollerde oynayanlara kadar bütün oyuncular harikaydı.  Ve hepsi rolünün hakkını cidden vermiş. Özellikle de Ishaan rolünü oynayan çocuk! Yani bu role bu çocuktan daha iyi yakışacak birini düşünemiyorum. O haylaz ama her an ağlamaklı bakışı, dişlekliği... Ya çocuk sen nasıl bişeysin tek kelimeyle bayıldım sana.

Bu filmdeki rolüyle En İyi Erkek Oyuncu ödülünü almış bu velet ama haketmiş;)

*Filmdeki Şarkılar: Elbette ki filmin bu kadar sevilmesinde müziğin etkisi çok büyük. Özellikle de Ishaan'ın haylaz bi rçocukken gitgide içine kapandığı ve karanlığa sürüklendiği dönemleri bu şarkılar öyle bir vurgulamış ki, gelde etkilenme. Şarkılar özellikle bu film için ayrı ayrı yazılmış, ben hepsini de çok sevdim. Ama ağlamama neden olan Anne isimli şarkı oldu, benim gibi bir odunu bile ağlattı ya ne diyeyim.

Ailesi Ishaan'ı yatılı okula bırakıp gidiyorlar, bakın daha dokuz yaşındaki bir çocuk annesinin arkasından neler düşünüyor.

Sana söylemeyi unuttum, 

karanlıktan ne kadar korktuğumu.

Sana hiç söyleyemedim,

sana ne kadar değer verdiğimi.

Ama sen herşeyi bilirsin, değil mi anne?

Her şeyi hissedersin... Anneciğim!

Beni kalabalıklar arasına terketme.

Eve dönüş yolunu unutturma.

Beni çok uzaklara gönderme,

beni unutacağın yerlere.

O kadar kötü müyüm anne?

O kadar kötü mü... Anneciğim!

Bazen, babam salıncakta sallarken beni

çok yükseklere çıktığımda, gözlerim hep seni arar,

beni güvenli bir şekilde yakalamanı umut ederek.

Ona söylemem ama çok korkuyorum.

Korktuğumu belli etmem ama kalbim sızlar.

Sen her şeyi bilirsin değil mi anne?

Her şeyin farkındasın... Anneciğim!

Daha ne diyebilirim bilmiyorum ki, çok çok beğendim ya. Disleksik denen hastalık ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi. Keşke bu filmi bir yıl önce farkeseydim o zaman bende öğrencilerime kesinlikle izletirdim ama tabi önce öğretmenlerine;) Bu film de Ishaan şanslıydı çünkü onu farkeden ve farkını ortaya çıkartan bir sarrafla karşılaştı, peki ya onun kadar şanslı olmayanlar? Onlar ise kimseye görünmeden yeryüzünden kayıp sonsuzluğu giden yıldızlara dönüştüler...

Not 1: Eğer öğretmen, anne, baba ve çocuklarla ilgili herhangi bir kurumda çalışıyorsanız öncelik sizin. İzleyin!

Not 2: Böyle bir öğretmenim olmasını o kadar çok isterdim ki. Yada öğretmen olması şart değil, hissettiklerimi sözlere dökmesem bile gözlerime baktığımda ne demek istediğimi anlayan biri olmasını...

Not3:Aldığı ödüller

En iyi film -Taare Zameen Par

En iyi yönetmen - Aamir Khan

En iyi erkek oyuncu - Darsheel Safry (Ishaan)

İZLEYİN 

İZLEYİN

İZLETTİRİN